Na een periode van een perfecte balans tussen intensieve training (buffelrun) en rust begon afgelopen zaterdag eindelijk weer ons carnavalsseizoen. We waren uitgenodigd om bij onze Prins Roy en zijn Bianca te komen barbequen. Dit lieten wij ons natuurlijk geen 2 keer zeggen en we verzamelden ons rond de klok van 19:00 uur bij onze prins. De bbq was al aan, het bier stond koud, kortom er was goed gezorgd voor onze inwendige mens. En dat we lang niet van huis waren geweest dat bleek! Als hongerige wolven en dorstige herten vlogen we op de bbq en koelkast af. Het smaakte naar meer! Heel even moesten we gas terug nemen omdat onze nieuwe voorzitter een ‘kort’ woordje in petto had voor onze prins, prinses en adjudant. Onder luid applaus en gejoel werd het trio bedankt! En terecht, ze hebben het verrekes goed gedaan!
Gelukkig was er nog tijd genoeg om verder te gaan met het verzorgen van de inwendige mens. Rond een uurke of 1 begon de inhoud van de koelkast aardig te slinken en gooide onze prins zwaarder geschut in de strijd. De flessen sterke drank kwamen op tafel. En het werkte. Het bier kreeg weer wat langer de tijd om koud te worden. Rond een uurke of 4 verlieten de laatste het strijdtoneel en was iedereen weer op zijn of haar plaats (Althans, bijna).
Bij vele was op de zondagochtend het tempo tergend laag. Maar gelukkig kwamen de uilen op zondagmiddag de uitnodiging brengen t.b.v. het 55 jarig jubileum. Dit willen we zeker niet missen dus waren de meest rond de klok van 15 uur weer paraat bij onze voorzitter. Toch eerst maar koffie…. Net op tijd spraken we het 1ste pilsje weer aan, want daar kwamen de uilen met hun cabrio bus het landgoed oprijden. Ze kwamen met een skon clubke volluk en wa uilenzeik aanzetten.
Na het officieel overhandigen van de uitnodiging door Prins Guus aan onze Prins Roy werd er nog gezellig wa gebuurt. Toen om half 5 de toeter van de cabrio bus afging zochten de brave uilen hun plekse op de bus weer op. De diehard Uilen bleven nog even aan d’n toog maar uiteindelijk moest er dan toch echt vertrokken worden. Na nog één pilske zat het eerste weekend er dan weer op. Kortom, zo skon zo skon!