Afgelopen zaterdag was iedereen al vroeg wakker. Het was immers pronkzittingpaplippelsdag. De avond waar we al lang naar uitkeken. Kwart over 6 was dus iedereen in het clubhuis voor de koffie en het betalen van lapgeld. Een rij auto’s voor de deur waar de overbuurman jaloers van zou kunnen worden. Na het opslurpen van het donkerbruine vocht vertrokken we in een lange stoet naar Keldonk alwaar voor ons parkeerplaatsen waren gereserveerd. Zo ook de tafels. Helemaal voorin zoals de Paplippels ons dat hadden voorgesteld. Want, zo zeiden ze, als dan de optredens tegenvallen hebben de mensen in ieder geval nog kunnen genieten van jullie. En zo is het. De Paplippels staan bekend om hun strak geregisseerde zittingsavonden en zo was de show daar gisteren geen uitzondering op. Klokslag 6 over half 8 precies startte de wervelende show en in één tempo werd het gehele programma afgewerkt tot bijna 12 uur zonder ingelaste pauze. Het was weer stevig aanpoten voor de floormanagers maar je kon zien dat ze berekend waren op hun taak. Het programma bestond dit jaar veelal uit dans; dansgarde 1, 2 en 3 en de showdans, ballet van de leden van de raad gevolgd door een krijgsdans van hun vrouwen. Deze maakte meteen duidelijk wie in Keldonk de baas is. En dan bedoel ik niet alleen Sarina. Daarnaast was er zang en cabaret en natuurlijk de afterparty.
Deze begon al voordat het programma was afgerond want de overijverige Rv11 leden trokken de tafels en stoelen al onder ons kont weg nog voor de grand finale was aangekondigd. De totale show overziend kan de conclusie getrokken worden dat het hier en daar net iets scherper kon en dat Bendebijdeband met ruim twee uur zuivere speeltijd royaal aan haar trekken was gekomen. Onze Roy den 1e, zijn eigen den hele avond koest gehouden met cola,( hij had ’s morgens zijn maag nog geleegd via de zelfde weg als dat het eten er in was gegaan) voelde zich weer topfit en samen met zijn collega’s knalden ze er tegen aan. Te vroeg was het laat maar gelukkig zag de voorzitter dat het nog te vroeg was en kon bij John en Angela de pan nog even op het vuur. Hoe laat het uiteindelijk is geworden willen we niet kwijt maar toen Bianca tegen het goddelijk lichaam van haar prins lag was het motto: RS. ( recht slaope).